Για την υποχρέωση του ανθρώπου να βρει και να κατανοήσει την κοσμική του ρίζα εξερευνώντας το Διάστημα μιλάει στο 2045.gr η Δρ. Ανεζίνα Σολωμονίδου, Ειδική Επιστήμονας στο «Ελληνικό Κέντρο Διαστήματος».
«Δεν υπάρχει «εμείς» και «το σύμπαν» σαν ξεχωριστά μέλη» λέει η Δρ Ανεζίνα Σολωμονίδου, αστροβιολόγος και πλανητική γεωλόγος που επέστρεψε από τη NASA και την ESA στην Ελλάδα, υποστηρίζοντας ότι η περίμετρος της Γης δεν είναι αρκετή για να σημειώσουμε εκεί τις γνώσεις που μας προσφέρει η ανάγνωση του Διαστήματος και εξελίσσουν την καθημερινότητά μας.
Ως ειδική επιστήμονας στο Ελληνικό Κέντρο Διαστήματος, μας προσκαλεί σε ένα ταξίδι εξερεύνησης από τη Μήλο μέχρι το Διάστημα, που έχει… glass ceiling (προς το παρόν), «εναρμονισμένο χάος» και μπόλικη μυθολογία, πλανητική προστασία, «εξωγήινα εργαστήρια» και Star Wars φυσικά.
Αν μπορούσα να επιλέξω από την αρχή, θα ήθελα να γίνω συλλέκτης αστεροειδών. Διάβαζα βλέπετε για τα επαγγέλματα του μέλλοντος και πώς τα σημερινά παιδιά χρειάζεται να πείσουν τους γονείς τους για επιλογές που μοιάζουν επιστημονικής φαντασίας. Εσείς πότε κοιτάξατε το διάστημα και είπατε ότι θέλετε να «συνεργαστείτε», πώς οδηγηθήκατε στην πλανητική γεωλογία;
Νομίζω το ρήμα που χρησιμοποιείτε στην ερώτησή σας είναι αυτό που κάνει τη διαφορά. Τα παιδιά χρειάζεται να πείσουν κάποιον – τους γονείς, την κοινωνία, το σύστημα- για να μπορέσουν στις περισσότερες περιπτώσεις να ακολουθήσουν αυτό που ο χαρακτήρας και η προσωπικότητά τους ζητά ως μέσο έκφρασης και είναι ένα από τα προαπαιτούμενα για μια ευτυχισμένη ζωή.
Σ’ εμένα, η ανάγκη έκφρασης και δημιουργίας μέσα από την επιστήμη δημιουργήθηκε από τις εικόνες και τα ερεθίσματα που μου προσέφερε το νησί καταγωγής μου, η Μήλος, και η αγάπη της μαμάς μου για τον φυσικό κόσμο. Σαν παιδί ένιωθα πως το ανώτερο, το θαυμαστό, είναι η φύση, και η εξήγηση του κόσμου μέσω της επιστήμης και της λογικής μου προσέφερε ηρεμία, δέος, και ελπίδα. Έτσι λάτρεψα τη γεωλογία και όταν στα 13 μου είδα την ταινία “Contact” -που είναι βασισμένη σε μια νουβέλα του Carl Sagan- ολοκληρώθηκε αυτό που αναζητούσα μέσα μου και εκφραζόταν με την επιστήμη της Πλανητικής Γεωλογίας, δηλαδή την εξερεύνηση της γεωλογίας ουράνιων σωμάτων πέρα από τη Γη.
Οι γονείς μου και η οικογένεια μου καλωσόρισαν με μεγάλη χαρά αυτήν μου την ταυτότητα, με στήριξαν και με στηρίζουν με πολλή αγάπη. Κοινωνικά βέβαια, αντιμετωπίστηκα κάποιες φορές αποθαρρυντικά λόγω του στερεότυπου του φύλου και της «ιδιαιτερότητας» του επαγγέλματος, το οποίο όπως μου έλεγαν αυτολεξεί «δεν θα με κάνει ποτέ πλούσια». Αυτή η αντιμετώπιση δεν με αποθάρρυνε καθόλου, γιατί είχα την τύχη να έχω αυτοπεποίθηση για το φύλο μου και να με ενδιαφέρει η εξέλιξη του εαυτού μου και ο πλουτισμός της εμπειρίας και όχι του χρήματος.
Ο αγώνας για την εξερεύνηση του Διαστήματος προσέφερε στην ανθρωπότητα κάποια από τα σημαντικότερα εργαλεία, που εξέλιξαν την καθημερινότητα και τη ζωή στον πλανήτη μας”
Δρ. Ανεζίνα Σολωμονίδου
Τι ακριβώς κάνει ένας πλανητικός γεωλόγος και γιατί είναι σημαντικό για όλους εμάς; Αισθάνομαι ότι τα τελευταία χρόνια με τα προβλήματα της ανθρωπότητας στη Γη ενισχύονται δύο τάσεις: η πρώτη λέει: «ας λύσουμε τα θέματά μας εδώ με τα χρήματα που διαθέτουμε για την εξερεύνηση του Διαστήματος – και μετά βλέπουμε» και η άλλη λέει: «το μέλλον του ανθρώπου είναι στα άστρα, αλλά είναι μέλλον για λίγους και εκλεκτούς για τις ελίτ των ελίτ».
Δεν υπάρχει «εμείς» και «το σύμπαν» σαν ξεχωριστά μέλη. Το είδος του ανθρώπου, τα υπόλοιπα είδη, ο πλανήτης, είμαστε αδιάρρηκτο μέλος του Σύμπαντος, αυτού που καλούμε «όλον». Η μοναδική υποχρέωση που έχουμε απέναντι σε αυτό το «όλον» είναι να το ερευνήσουμε και να καταλάβουμε τη σύνδεσή μας με αυτό. Αυτό, είναι προς αποκλειστικό όφελος δικό μας, αφού κατανοώντας τη φύση και το Διάστημα, κατανοούμε ταυτόχρονα τον τρόπο που λειτουργούμε εμείς, αλλά και ποια μέσα βελτιστοποιούν τη ζωή μας. Άρα, η πράξη «σταματώ τη διαστημική εξερεύνηση για να λύσω τα επίγεια προβλήματα» οδηγεί σε εις άτοπον απαγωγή.
Σε πρακτικό επίπεδο, ο αγώνας για την εξερεύνηση του Διαστήματος προσέφερε στην ανθρωπότητα κάποια από τα σημαντικότερα εργαλεία, που εξέλιξαν την καθημερινή και γενικότερη ζωή στον πλανήτη, όπως π.χ. τα τεχνητά άκρα, τις αντλίες ινσουλίνης, τα αμορτισέρ κτιρίων, τους ανιχνευτές καπνού, τους σύγχρονους πυροσβεστικούς εξοπλισμούς, τα τηλέφωνα με κάμερα, ακόμα και τη βρεφική φόρμουλα, για να αναφέρω μόνο λίγα. Σε φιλοσοφικό και υπαρξιακό επίπεδο βέβαια δεν φτάνει η περίμετρος της Γης για να αναπτύξουμε γραπτώς τις πληροφορίες, τη γνώση, και την πνευματικότητα που έχει προσφέρει η «ανάγνωση» του Διαστήματος.
Κατά τ’ άλλα, θεωρώ πως ο προσωπικός πλουτισμός και η ανεξέλεγκτη παροχή εξουσίας των λίγων και εκλεκτών του πλανήτη που αναφέρατε, δημιουργούν μια τρομακτική ανισότητα που κατακλύζει τις ζωές των ανθρώπων. Τα παραπάνω είναι η πηγή των προβλημάτων και όχι η ανάγκη του ανθρώπου να βρει και να κατανοήσει την κοσμική του ρίζα εξερευνώντας το Διάστημα. Η κατάργηση αυτή της επίγειας ανισότητας είναι ο δρόμος προς τη λύση των προβλημάτων που θα μας επιτρέψει να απολαύσουμε περισσότερο, το μεγάλο μας σπίτι που λέγεται Σύμπαν.
Εκτός από το Contact, έχετε δει το Don’t’ Look Up; Κατά τη διάρκεια των σπουδών σας και στα πρώτα βήματα της εργασίας σας με ποια στερεότυπα ζήσατε, πώς τα ξεπεράσατε και πώς «σπάνε» με στόχο μια μελλοντική κοινωνία στην οποία κορίτσια και αγόρια μπορούν να κάνουν ό,τι επάγγελμα επιλέξουν;
Ναι το είδα και μετά από συζητήσεις που έκανα με συναδέλφους, μπορώ να πω πως όλοι νιώσαμε πως ήταν κάπως αυτοβιογραφικό. Μεγαλώνοντας στην Ελλάδα, μονίμως κατακλυζόμουν από στερεότυπα και ιδεοληψίες για τα οποία από νωρίς άρχισα να αναπτύσσω όλο και μεγαλύτερη «αλλεργία» μιας και η επιστήμη, η λογική, το ευ ζην, η αλληλεγγύη και ο ανθρωπισμός δεν συνάδουν με αυτά στερεότυπα. Η μελλοντική κοινωνία πιστεύω πως θα αγγίξει το σημείο, όπου ο έμφυλος διαχωρισμός και οι υπόλοιπες στερεοτυπικές αντιλήψεις που καταπιέζουν τον άνθρωπο, θα εκπροσωπείται από τους πολύ λίγους και γραφικούς, οι οποίοι αυτόματα θα περιθωριοποιούνται.
Ποιες πραγματικότητες αντιμετωπίσατε ως γυναίκα σε επιστημονικό χώρο και πόσο ψυχοφθόρο ή πεζό είναι να αντιμετωπίζεις ζητήματα διαστημικά και την ίδια στιγμή άλλα τόσο καθημερινά- να μην έχεις πού να αφήσεις τα παιδιά σου για να μείνεις περισσότερες ώρες στο εργαστήριο. Υπάρχει glass ceiling στο Διάστημα;
Η εδραίωση της γυναίκας και κάθε άλλου φύλου πέραν του αντρικού στον επιστημονικό χώρο είναι μια πρόσφατη συνθήκη για συγκεκριμένες χώρες, η οποία αποκτήθηκε μέσα από μεγάλους αγώνες και σίγουρα έχει ακόμη πολύ δρόμο για την πλήρη εδραίωσή της. Για την Ελλάδα η δουλειά αυτή είναι ακόμα περισσότερη. Είναι κάτι που το αναφέρω συχνά ως προσωπική εμπειρία, αλλά κυρίως και με τη μορφή αριθμών που αφορούν μεγάλα σύνολα.
Το 2020 η Αμερικανική Αστρονομική Εταιρεία πραγματοποίησε μια μεγάλη καταγραφή και διαπιστώθηκε ότι στις πλανητικές επιστήμες το 62% των ερευνητών ταυτοποιούνται ως άνδρες, το 37% ως γυναίκες, ενώ μόλις το 1% με κάποια άλλη ταυτότητα φύλου. Πολύ φοβάμαι πως μια αντίστοιχη έρευνα στην Ελλάδα θα αναδείξει ακόμη πιο άνισα ποσοστά και κυρίως αν κοιτάξουμε στις θεσμικές θέσεις λήψεων αποφάσεων, όπως σε επιτροπές, διευθυντικές θέσεις, κα. Η εξισορρόπηση αυτών των αριθμών θα φέρει ισορροπία και στα εργασιακά δικαιώματα και θα μειώσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες και τα ίντερσεξ άτομα στην καθημερινότητά τους, τα οποία δυστυχώς καλύπτουν μια τεράστια γκάμα, από τη γονική ισότητα στο χώρο εργασίας μέχρι τη σεξουαλική και έμφυλη κακοποίηση.
Όταν σας λένε ότι είστε πρότυπο για τα νέα κορίτσια και αγόρια – τι είναι αυτό που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί τους για να μην «χάσουν» χρόνο και ενέργεια;
Σε κάθε δυσκολία, σε κάθε εμπόδιο, να μην ξεχνάνε να υπερασπίζονται και να διεκδικούν τα δικαιώματά τους και τα δικαιώματα των γύρων τους και το ίδιο να κάνουν για την επιστήμη και την προστασία του φυσικού κόσμου. Ο στόχος είναι να κάνουν αυτό που αγαπούν και τους γεμίζει και να μην σταματούν στα εμπόδια που εμφανίζονται.
Αν μπορούσατε να στείλετε μια κάψουλα με αντικείμενα από τη Γη στον Τιτάνα και στον Εγκέλαδο, τι θα είχε μέσα και γιατί;
Είναι πολύ ενδιαφέρουσα αυτή η ερώτηση. Πραγματικά δεν θα έστελνα τίποτα. Ένα πολύ σημαντικό μέρος του κλάδου μας ονομάζεται «πλανητική προστασία». Η πλανητική προστασία είναι κρίσιμη, ώστε να μπορούμε σαν επιστήμονες να μελετάμε τα φυσικά περιβάλλοντα των ουράνιων σωμάτων, χωρίς να παρεμβαίνουμε σε πιθανές μορφές ζωής που μπορεί να έχουν αναπτυχθεί εκεί. Εξίσου σημαντικά, βοηθά στη διατήρηση της γήινης βιόσφαιρας από πιθανή μόλυνση από εξωγήινο υλικό.
Τιτάνας και Εγκέλαδος είναι οι αγαπημένοι σας δορυφόροι; Η πλανητική τους γεωλογία ταιριάζει με τη μυθολογία τους; Ποιο ουράνιο σώμα θα θέλατε αν ήταν δυνατό να εξερευνήσετε από κοντά;
Ο Τιτάνας είναι το αγαπημένο μου ουράνιο σώμα και εκείνο που έχω ερευνήσει περισσότερο απ’ όλα στην καριέρα μου.To δεύτερο αγαπημένο μου, είναι ο Γανυμήδης, ο μεγαλύτερος δορυφόρος του ηλιακού μας συστήματος, ο οποίος θα εξερευνηθεί διεξοδικά από την αποστολή της ESA, το JUpiter ICy moons Explorer (JUICE), η οποία θα εκτοξευθεί τον Απρίλιο και θα φτάσει στο σύστημα του Δία μετά από 8 χρόνια. Φτάνοντας εκεί θα μπει σε τροχιά γύρω από τον Γανυμήδη, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά, δηλαδή ένα διαστημικό αεροσκάφος να μπει σε τροχιά γύρω από έναν δορυφόρο.
Γυρίζοντας πίσω στον Κρόνο όμως, ο Εγκέλαδος είναι ένας πραγματικά αξιοθαύμαστος δορυφόρος. Ενώ είναι πολύ μικρός (μόλις 500 χλμ διάμετρο), καταφέρνει να εκτοξεύει παγωμένο υλικό από το εσωτερικό του και σε απόσταση 400 χλμ από την επιφάνεια υπό τη μορφή παγοπιδάκων (όπως τα geysers της Ισλανδίας), οι οποίοι δημιουργούν τον δακτύλιο Ε του Κρόνου.
Βάσει αυτών και του γεγονότος ότι ο Τιτάνας είναι το πιο εξωτικό αλλά και παρόμοιο με τη Γη σώμα στο ηλιακό μας σύστημα, έχοντας λίμνες, βουνά, ποτάμια, ατμόσφαιρα από άζωτο κ.α., μπορούμε να πούμε πως και οι δύο κρόνιοι δορυφόροι υπερασπίζονται σθεναρά τα μεγαλειώδη τους ονόματα: οι Τιτάνες στη μυθολογία είναι φυλή υπερφυσικών όντων αποτελούμενη από ισχυρές θεότητες, ενώ ο Εγκέλαδος είναι ο αρχηγός των Γιγάντων που όταν θυμώνει από την ένταση του προκαλεί σεισμούς.
Τι ακριβώς αναζητούν οι επιστήμονες της NASA και της ESA στις έρευνές τους σε πλανήτες για στοιχεία βιωσιμότητας;
Τα κλασικά κριτήρια για τη δημιουργία και διατήρηση της ζωής, όπως τη γνωρίζουμε, είναι τέσσερα: κατάλληλα χημικά στοιχεία, σταθερή πηγή ενέργειας για τον μεταβολισμό, νερό, και σταθερό περιβάλλον. Το τελευταίο είναι αναγκαίο γιατί θέλουμε η ζωή να διατηρηθεί και όχι να δημιουργηθεί και να καταστραφεί αμέσως.
Η έρευνα για την εύρεση αυτών των «συστατικών» δεν γίνεται μόνο στους πλανήτες αλλά και στους δορυφόρους και συγκεκριμένα αυτούς που καλούμε «Ωκεάνιους Κόσμους», οι οποίοι φαίνεται να φιλοξενούν έναν υπόγειο ωκεανό κάτω από την επιφάνειά τους. Κάποιοι από αυτούς είναι οι δορυφόροι Ευρώπη, Τιτάνας, Εγκέλαδος, Τρίτωνας, Καλλιστώ, ο πλανήτης-νάνος Δήμητρα κα. Σε αυτούς, μελετώντας τα στοιχεία που μας στέλνουν οι διάφορες αποστολές και τα επίγεια τηλεσκόπια, ψάχνουμε ενδείξεις για την ύπαρξη νερού, οργανικών στοιχείων, ηφαιστειότητας και ό,τι μας φέρνει πιο κοντά στην απόδειξη ότι τα κλασικά κριτήρια βιωσιμότητας ικανοποιούνται. Όπως και η ύπαρξη βιο-υπογραφών, η εύρεση δηλαδή χαρακτηριστικών, στοιχείων, ουσιών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την απόδειξη παρελθοντικής ή παρούσας ζωής σε ένα σώμα.
“H μαγεία της πλανητικής βρίσκεται στο εξώτερο ηλιακό σύστημα, στους Ωκεάνιους Κόσμους ή παγωμένους δορυφόρους των γιγάντιων και παγωμένων πλανητών”
Δρ. Ανεζίνα Σολωμονίδου
Γιατί είναι σημαντικά τα στοιχεία και τα δεδομένα που έχουμε από τον Άρη;
Ο Άρης είναι ένας γήινος πλανήτης, δηλαδή ανήκει στην ίδια οικογένεια με τη Γη, τον Ερμή και την Αφροδίτη, που βρίσκονται πιο κοντά στον Ήλιο και αποτελούνται κατά κύριο λόγο από βραχώδες υλικό. Ερευνώντας τη γεωλογία και τις γεωλογικές διεργασίες που διέπουν τον Άρη, παίρνουμε πληροφορίες σχετικά με τη δημιουργία και εξέλιξη των γήινων πλανητών.
Επίσης, λόγω κοντινής απόστασης με τη Γη σε σχέση με τους άλλους πλανήτες, ο Άρης λειτουργεί ως ένα σχετικά οικονομικό και κοντινό φυσικό εργαστήριο για όλα τα «εξωγήινα» πειράματα που θέλουμε να κάνουμε, τα οποία χρησιμεύουν στην κατανόηση του πλανητικού μας συστήματος. Θεωρώ όμως ότι η μαγεία της πλανητικής βρίσκεται στο εξώτερο ηλιακό σύστημα, στους Ωκεάνιους Κόσμους ή παγωμένους δορυφόρους των γιγάντιων και παγωμένων πλανητών, οι οποίοι αν και είναι δυσπρόσιτοι, στο μέλλον θα μας φέρουν μεγάλες εκπλήξεις.
Στη NASA έχετε «μελετήσει» σενάρια εκκένωσης της Γης;
Οι μελέτες στις οποίες οι ερευνητές επικεντρωνόμαστε, έχουν να κάνουν με την προστασία του πλανητικού μας συστήματος και όχι με την εκκένωση της Γης, κάτι που είναι αδύνατο να συμβεί για πολλούς λόγους.
H NASA και η ESA μέσα από τα προγράμματα πλανητικής προστασίας και άμυνας δημιουργούν μελέτες και αποστολές, οι οποίες δοκιμάζουν μεθόδους και συστήματα αποτροπής ενδεχόμενης καταστροφής της Γης, με πιο πρόσφατη την αποστολή Double Asteroid Redirection Test (DART), η οποία προσπάθησε προσκρούοντας σε έναν αστεροειδή να εκτρέψει την κατεύθυνση του μέσω της μεταφοράς της ορμής. Και τα κατάφερε!
Όσοι μεγαλώσαμε με Star Wars θέλουμε να σας ρωτήσουμε αν υπάρχουν «κατάσκοποι» του Διαστήματος και πώς συνεχίζει τη δουλειά της η United States Space Force που ιδρύθηκε το 2019
Ευτυχώς μέχρι σήμερα γνωρίζουμε πως δεν υπάρχουν κατάσκοποι του Διαστήματος παρά μόνο σ ’αυτές τις επικές διαστημικές όπερες. Η United States Space Force (USSF) δεν έχει καμία σχέση με την επιστήμη και την ανάπτυξη της διαστημικής μηχανικής. Έχει περισσότερο έναν ρόλο που μοιάζει με αυτόν των Imperial Stormtroopers στο Star Wars, όταν την εξουσία πήραν οι Sith. Πέρα από την πλάκα όμως, η USSF είναι ο μικρότερος κλάδος του αμερικανικού στρατού και αυτό που κάνει είναι να οργανώνει και να εκπαιδεύει τον εξοπλισμό των διαστημικών δυνάμεων, που αποτελείται από 77 διαστημικά αεροσκάφη.
Ποια παιδική σας πεποίθηση ή αίσθηση για το Διάστημα συνεχίζετε να διατηρείτε μέχρι και σήμερα, και ποια άλλη διαψεύστηκε;
Διατηρώ ακόμα την ίδια αίσθηση δέους και απεραντοσύνης κοιτώντας και ερευνώντας το Διάστημα, ενώ διαψεύστηκε βαθιά η πεποίθηση που είχα ως παιδί, ότι το ταξίδι του ανθρώπου στο διάστημα θα είναι μια εύκολη και ευχάριστη διαδικασία.
Η μελέτη του διαστήματος σε κάνει να νιώθεις ταπεινός ή μήπως το αντίθετο;
Αυτό είναι κάτι ατομικό και είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων. Προσωπικά η μελέτη του Διαστήματος με κάνει να νιώθω καλά, να νιώθω ίση με όλα, σημαντική και ασήμαντη όπως είναι όλα στο Σύμπαν. Η πιο κοντινή περιγραφή που μπορεί να δοθεί σε αυτό που αισθάνομαι για το σύμπαν είναι στις λέξεις «εναρμονισμένο χάος».
“Ο δορυφόρος του Δία, Ευρώπη, είναι το ουράνιο σώμα με τις περισσότερες πιθανότητες κατοικησιμότητας στο ηλιακό μας σύστημα μετά τη Γη”
Πώς αποφασίσατε να συνδέσετε το διαστημικό σας ταξίδι με το Ελληνικό Κέντρο Διαστήματος;
Από τις αρχές καλοκαιριού έχω επιστρέψει στην Ελλάδα μετά από πολλά χρόνια και είμαι Ειδική Επιστήμονας της Διαστημικής Επιστήμης και Εξερεύνησης του Διαστήματος στο «Ελληνικό Κέντρο Διαστήματος», τη νεοσύστατη διαστημική υπηρεσία της Ελλάδας. Το κέντρο, ως εθνική υπηρεσία διαστήματος, είναι υπεύθυνο για την προώθηση, διάδοση, εφαρμογή και αξιοποίηση της εθνικής διαστημικής στρατηγικής της Ελλάδας. Στο πλαίσιο των καθηκόντων μου λοιπόν, είμαι υπεύθυνη για τον σχεδιασμό, τον συντονισμό και την υλοποίηση προγραμμάτων που σχετίζονται με την έρευνα και ανάπτυξη στους τομείς της Διαστημικής Επιστήμης και της Εξερεύνησης του Διαστήματος, σε συνεργασία με δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς που δραστηριοποιούνται στους τομείς αυτούς στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Πέρα από τη χάραξη στρατηγικής, στο ερευνητικό μου πεδίο συμμετέχω σε τρεις διαστημικές αποστολές. Η μία από αυτές, η αποστολή Cassini-Ηuygens, η οποία επισκέφτηκε το σύστημα του Κρόνου, τελείωσε το 2017, αλλά μας έχει προσφέρει μια πληθώρα δεδομένων προς ανάλυση, που θα μας κρατά απασχολημένους για δεκαετίες. Οι άλλες δύο βρίσκονται σε εξέλιξη: η JUICE, αποστολή της ESA, με προορισμό το σύστημα του Δία, και η Europa Clipper της NASA θα επισκεφτεί τον δορυφόρο Ευρώπη, το σώμα με την μεγαλύτερη πιθανότητα κατοικησιμότητας στο ηλιακό μας σύστημα μετά τη Γη.
Who is who
Η Δρ. Ανεζίνα Σολωμονίδου απέκτησε το πτυχίο της στην Ελλάδα από το Τμήμα Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών με ειδίκευση στην ηφαιστειολογία. Στη συνέχεια επέκτεινε το γνωστικό της πεδίο στις πλανητικές επιστήμες στο Λονδίνο, μέσω του μεταπτυχιακού προγράμματος Πλανητικής Γεωλογίας του University College London (UCL), όπου επικεντρώθηκε στη μοντελοποίηση των κρυοηφαιστείων των παγωμένων δορυφόρων του εξωτερικού ηλιακού συστήματος. Έπειτα, εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή με θέμα την αστροβιολογία και γεωλογία των δορυφόρων Τιτάνα και Εγκέλαδου στο Αστεροσκοπείο Παρισιού στη Γαλλία. Από το 2014 εργάστηκε στο κέντρο της NASA Jet Propulsion Laboratory (JPL) στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια ως ερευνήτρια της διαστημικής αποστολής Cassini, ενώ από τις αρχές του 2018 σε παράλληλη εργασία με τη NASA, εργάστηκε στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA) στη Μαδρίτη της Ισπανίας πάνω στην προετοιμασία της καινούρια διαστημικής αποστολής στο εξωτερικό ηλιακό σύστημα με την ονομασία JUpiter ICy moons Explorer (JUICE), όπως και της αποστολής της NASA στο σύστημα του Δία, Europa Clipper. Από τα μέσα του 2022 ανέλαβε τη θέση Ειδικού Επιστήμονα στο νεοσύστατο Ελληνικό Κέντρο Διαστήματος, το οποίο αποτελεί την επίσημη διαστημική υπηρεσία της χώρας.
H Δρ. Σολωμονίδου και η ερευνητική της ομάδας έχουν προτείνει μια σειρά από πλανητικά πειράματα προσαρμοσμένα στο εξωτικό περιβάλλον των παγωμένων δορυφόρων των γιγάντιων πλανητών, για το σχεδιασμό περαιτέρω μελλοντικών αποστολών, ενώ είναι μέλος της ομάδας μελέτης και σχεδιασμού δύο προτεινόμενων αποστολών για το σύστημα του Κρόνου. Τέλος, κατέχει τη θέση Προέδρου και Αντιπροέδρου σε Ευρωπαϊκές και Παγκόσμιες επιτροπές πλανητικών επιστημών, ενώ συμμετέχει σε δράσεις εκλαΐκευσης της επιστήμης στην Ελλάδα και το εξωτερικό
